Film akcji w domu? A jakże!- Ja, kaskaderka w czystej postaci :)

I takich sytuacji nie znoszę, nie znoszę i nigdy nie zniosę! Mały bąbel w domu i logiczne, że choć na chwilę człowiek chce pobyć w toalecie przez minutę sam, a nie słyszeć nad głową non stop "Mama, Mama". I co? Zamki blokujące drzwi od toalet to zabójstwo! Mam klaustrofobię i taki właśnie piękny post-komunistyczny zamek w naszych drzwiach się zaciął... Obcinaczkami do paznokci ani cążkami nie mogłam odkręcić śrub żeby wywalić cały zamek bo jedna śruba była zbyt blisko głupiej framugi! Histeria istna histeria! Jeszcze mi łapy latają. Chwała, że mieliśmy szybę u góry w drzwiach, dobrze powiedziane... mieliśmy. Bo jakoś wyleźć musiałam, mała w kuchni się panoszyła, a na gazie woda się gotowała. No i z łokcia stłukłam tą parszywą, grubą szybę. Wyszłam cało, ale teraz łapska mam poklejone plastrami i mięśnie w nogach ponaciągane bo prawie szpagat mi wyszedł ^.^. Generalnie rzeźnia, krew na ścianach, na drzwiach, na podłodze... Telefon i dzwonię do Dawidofa kiedy będzie w domu, jak tylko usłyszał co się stało to zawinął się z pracy i przyjechał. Mała na tyle bystra, że schowała się w kuchni i tam stała bez ruchu. Ja to jeszcze ja, ale jakby się Jej coś stało to bym sobie nie darowała. Czemu też takie historie (już nie pierwszy raz!) dzieją się jak nikogo nie ma w domu, tylko ja?! Zamek całkowicie kazałam usunąć i tak dałam drzwiom łaskę. Bo Dawidof myślał, że karze całe drzwi wyjąć, tak jak w kuchni...